Sapa here we come!

In het vorige reisblog waren we nog in China. Ondertussen zijn we al weer een paar dagen in Hanoi en zijn we nu onderweg in de nachtbus naar Sapa. Hier ons verhaal tot nu toe.

Opvallend is dat de Vietnamesen veel met elkaar onderhandelen en vaak prijzen afdingen. Voor ons begon dit al op het vliegveld van Hanoi. We kwamen hier 2 nederlanders tegen die vrijwel zonder plan vanuit Australië naar Vietnam kwamen. Dit zagen we als kans om een taxi te delen. Alleen vroeg de taxichauffeur $5 meer, omdat dit buiten de afspraak viel. Wij vonden het niet erg, want nu betaalde wij 40% van de prijs en de jongens 60%. Een mooi begin van het afdingen.

De eerste dag zijn Sylvana en ik best moe, we slapen wat bij, want we hebben nauwelijks geslapen op het vliegveld. Op dag 2 begint het echte afdingen. Sylvana heeft een paar slippers nodig. Het startbod was 500.000 dong (20 euro). Dit vonden we veelste veel. Uiteindelijk hebben we dit kunnen afdingen naar 225.000 dong (8 euro). Hier waren we natuurlijk best trots op.

De truc van het afdingen is:
1. Wees niet te bang om nee te zeggen en weg te lopen.
(Hier in Vietnam is er vaak per wijk 1 straat die bijv. alleen maar schoenen verkopen. Als de een niet akkoorrd gaat, dan misschien de volgende wel.)
2. Besef wel wat voor een waarde een bepaald product heeft.
(Hiermee bedoelen we is het handgemaakt of niet, maar ook wat zijn de prijzen in nederland voor een product.)
3. Neem een prijs in gedachten die je ervoor over hebt en ga daar ongeveer 30% tot 50% onder zitten.
(Tijdens het onderhandelen kom je vaak toch op het bedrag uit wat jij ervoor wilt betalen.)
4. Praat soms in het nederlands tegen elkaar om te overleggen.
(Soms als we merken dat mensen twijfelen kletsen we extra lang, bijv. over het weer. Ze verstaan ons toch niet :-).)
5. Let op je intonatie.
(Wij zijn vooral met onze gezichtsuitdrukkingen niet te vrolijk, want dan denken ze dat het een goede prijs is. Daarnaast is het belangrijk om heel bevestigend te zijn, zodat ze weten dat je door wilt gaan met onderhandelen.)

Het afdingen vinden wij onwijs leuk. Het geeft een kick als het lukt. Zo hebben we al een pet, slippers, zonnebrillen, slotjes voor de tas, armbandjes en souvenirs afgedingt. Maar het leukste was de sapa tour afdingen met maar liefst $50.

De afgelopen dagen hebben we vooral Hanoi verkend. Hierbij verbaasde we ons over het drukke verkeer. Maar vooral over het feit dat we nog niet een levensdoel hebben kunnen ontdekken. De vietnamezen leven vooral op straat. We zien ze dan vaak eten. Het leukste vinden we om bij straattentjes ook wat te gaan eten. Alleen i.v.m. hygiëne en omdat we er nog maar net zijn, zijn we hier nog voorzichtig mee. We beginnen pas te begrijpen waarom Vietnamezen veel op straat leven op het moment dat we in ons laaste hostel zijn. Na er overnacht te hebben, hebben we onze backpacks achter gelaten in het hostel om Hanoi te bezichtigen. We gaan die avond met de nachtbuss naar Sapa, dus de backpacks staan in een algemene ruimte.
Bij het ophalen van de backpacks vroegen we of we nog naar het toilet konden. Dit mocht naar enig overleg. We liepen door een deur heen, waar we in een kamer van ongeveer 15m terecht kwamen. Hiet was een keuken van ongeveer 5m een badkamer zat erbij in. Deze bestond uit een hokje met een toilet en ervoor iets ruimte om te staan en eventueel te douchen. Verder hing er kleding aan de kapstok en stonden er ongeveer 6 matjes met dekens erop tegen de muur. Dit was het moment dat wij in de woning van de hosteleigenaren zelf stonden. Het werd voor ons pijnlijk duidelijk dat deze mensen klein leven en dat waarschijnlijk ook de reden is dat ze veel op straat leven. Het feit dat we uitgenodigd worden om bij hun eigen toilet naar de wc te gaan bewijst voor ons opnieuw hoe vriendelijk de Vietnamesen zijn. Het voelde wat tegenstrijdig, want onze kamer had een airco, luxe bedden en een douche, wastafel en toilet. Hier botsten de westerse normen met de aziatische normen. De eerst cultuurshock is er... maar we beseffen ons dat er vast nog meer zullen komen.

Zoals ik al eerder zei lig ik nu in de nachtbus en het is hier 11.24. Om 5 uur komen we aan in Sapa. Iedereen slaapt nu, dus voor mij is ook de tijd gekomen om gauw te gaan slapen.